ԵՐԵՎԱՆԻ ԺԱՄԱՆԱԿԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆԸ
1917
Երևանի կոնյակի գործարանի խանութից կարելի է գնել կոնյակ՝ ոստիկանության թույլտվությամբ։
Մինչ մենք այսօր Հայաստանում կարող ենք օրվա ցանկացած ժամի, ցանկացած վայրում առանց արգելքի գնել և համտեսել կոնյակ, կար ժամանակ, երբ մայրաքաղաքում կոնյակ գնել հնարավոր էր միայն ոստիկանության թույլտվությամբ։
«Երևանյան հայտարարություններ» թերթի նախահեղափոխական, նաև 1917-ի տարբեր համարներում տպագրվում են «Շուստով և որդիներ» ընկերության հայտարարությունն այն մասին, որ Անդրկովկասի ակցիզահավաքության (ժամանակակից տերմինով՝ հարկային տեսչություն) Անդրկովկասյան տարածաշրջանի թույլտվության համաձայն Երևանի կոնյակի գործարանի խանութից կարելի է գնել կոնյակ՝ ոստիկանության թույլտվությամբ։
«Съ разръешенiя завъдюущаго акцизными сборами Закавказского края отпускается изъ Ренсковаго погреба (при заводъ) Коньякъ․ По разръщенiямъ полицiи».
Նշենք, որ մինչև 1917 թվականը ներառյալ, ցարական Ռուսաստանում ակցիզավորման ենթակա էին արտահանվող ապրանքները, որոնց համար պետք էր տուրք վճարել։ Ակցիզավորման ենթակա էին միայն անհատ անձանց կողմից վաճառվող ապրանքները, այդ թվում՝ թունդ խմիչքները։
ԱՅԼ
1652-1705
Էրիվանի հարուստ բնակիչ Խոջա Գրիգորը ջրատար է անցկացրել Գետառ գետի վենամասում գտնվող ջրհորից մինչև Հին թաղ (այժմ՝ Աբովյան փողոցի կենտրոն): Հովհաննես վարդապետը գումար է հատկացրել Գետառ գետի վրա քարե կամրջի կառուցման համար: Խոջա Փանոսը Սուրբ Զորավար եկեղեցու շինարարությունն է սկսել Անանիայի խարխուլ մատուռի տեղում:
1991
Վլադիմիր Լենինի հուշարձանը ապամոնտաժվել է Հայաստանի անկախությունից առաջ։ Արձանը տեղադրվել էր 1940 թվականին։