ՌԵՍՏՈՐԱՆՆԵՐ
ԱԶԳԱՅԻՆ ԽՈՀԱՆՈՑ
Պետք է փորձել
Խաշ
Խաշը հնագույն հայկական ուտեստ է՝ տաք, հագեցնող և խորհրդանշական։ «Խաշ» անվանումը առաջացել է հայերեն «խաշել» բառից, ինչը բնութագրում է ուտեստի պատրաստման հիմնական եղանակը։ Այս բառից են առաջացել նաև նմանատիպ այլ անուններ՝ խաշլամա, խաշու, խաշիլ։ Խաշը հիշատակվում է դեռևս 11-րդ դարում՝ Գրիգոր Մագիստրոսի «Ջերմանց մխիթարություն» աշխատությունում։
Խաշ պատրաստելը մի ամբողջ ծես է, երբ տղամարդիկ հավաքվում են երեկոյան և ամբողջ գիշեր՝ ցածր կրակի վրա, եփում տավարի ոտքերից պատրաստվող ապուրը։ Այն ավանդաբար մատուցվում է վաղ առավոտյան՝ հիմնականում աշնանը, ձմռանը և գարնան սկզբին։ Խաշի սիրահարներն անհամբեր սպասում են անվանման մեջ «ր» տառը պարունակող ամիսներին` սեպտեմբերից ապրիլ։
ԱԶԳԱՅԻՆ ԽՄԻՉՔՆԵՐ
Պետք է փորձել
Հայկական կոնյակ՝ հավերժական ավանդույթ
Հայկական կոնյակը պատրաստվում է Արարատյան դաշտավայրում աճեցված ընտիր խաղողից։ Այս թունդ և ազնվական խմիչքը աշխարհում հայտնի է իր բացառիկ որակով, նուրբ համով և դարավոր ավանդույթներով: Հայկական կոնյակի պատմությունը սկսվում է 19-րդ դարի վերջից, երբ հայ ձեռնարկատերերը որոշեցին ստեղծել սեփական տարբերակը՝ ներշնչվելով ֆրանսիական կոնյակի արտադրության փորձից: Օգտագործելով տեղական խաղողի տեսակները և պահպանելով թորման ավանդական մեթոդները՝ նրանք ձևավորեցին հայկական ոգելից խմիչքի այն յուրահատուկ ոճը, որը հետագայում համաշխարհային ճանաչում ունեցավ:
Հայաստանում կոնյակի արտադրության համար հիմնականում օգտագործում են տեղական՝ էնդեմիկ խաղողի տեսակներ: Պայմանավորված կոնյակի տարիքով և տեսակով՝ հայկական կոնյակները բաժանվում են երեք խմբի՝ սովորական, տեսակավոր և կոլեկցիոն։ Վերջինները ամենաթանկն ու շքեղներն են. դրանք լրացուցիչ հնեցվում են առնվազն երեք տարի՝ կաղնու տակառներում, ինչի շնորհիվ ձեռք են բերում արտահայտիչ համ ու բույր: