ՊԱՏՄԱՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ՇԵՆՔԵՐ
ՀՈՒՇԱՂԲՅՈՒՐ ԵՐԵՎԱՆ ԵՎ ԿԱՐԱՐԱ ՔԱՂԱՔՆԵՐԻ ԲԱՐԵԿԱՄՈՒԹՅԱՆ
1964 թ.
Պետ․ ցուցիչ՝ 1․6․107
Ճարտարապետ՝ Ռաֆայել Իսրայելյան
Քանդակագործ՝ Արա Հարությունյան
Դեկորատիվ հուշարձան
է։ Հեղինակները խորհրդային շրջանի տաղանդաշատ հայ արվեստագետներն են՝ ՀԽՍՀ արվեստի
վաստակավոր գործիչ, վաստակավոր ճարտարապետ, ԽՍՀՄ ժողովրդական ճարտարապետ Ռաֆայել Իսրայելյանը
և քանդակագործ, ՀԽՍՀ ժողովրդական նկարիչ, Ռուսաստանի գեղարվստի ակադեմիայի ակադեմիկոս
Արա Հարությունյանը։ Ստեղծվել է 1964 թ․։ Օղակաձև զբոսայգու Իսահակյան, Մոսկովյան և Տերյան փողոցների
միջև ընկած հատվածում տեղադրվել է 1965 թ․։
Հայկական խաչքար
հիշեցնող, 3․10 մ բարձրությամբ
կոթողի ճակատային հարթությունը հարդարված է հայ միջնադարյան զարդարվեստին բնորոշ քանդակներով՝
խաղողի ողկույզներ, վարդյակներ, հուշկապարիկ։ Հուշաղբյուրի երկու կողմում տեղադրված,
պարուրաձև եղջյուրներով խոյերի քանդակները հիշեցնում են XV-XVII դդ․ հայկական ինքնատիպ խոյաձև
տապանաքարերի կերտվածքները։ Խոյերը քանդակազարդ են (բուսազարդեր, հեծյալ, ծաղկաքանդակ):
Պատրաստվել է
երևանյան տուֆից։
Հուշաղբյուրը
չնչին տարբերությամբ կրկնում է այն աղբյուրը,
որը Երևանը նվիրել է Իտալիայի Կարարա քաղաքին՝ իբրև երկու քույր-քաղաքների բարեկամության
խորհրդանիշ (Կարարայում տեղադրվել է 1967 թ., կարմիր տուֆ)։
«Պատմամշակութային ժառանգության գիտահետազոտական կենտրոն» ՊՈԱԿ
Երևանի քաղաքապետարան